Μία φίλη Μάγισσα, από Ολλανδία, μου είχε δώσει πρίν κάποια χρόνια ένα ξόρκι που χρειάστηκε να κάνει, όταν ένιωσε πως στην σχέση της υπήρχε τρίτο πρόσωπο.

Το ξόρκι είναι ισχυρό και σε μία βδομάδα ο αγαπημένος της είχε γίνει και πάλι, ο παλιός, καλός του εαυτός .

Θα χρειαστείτε:

2 κόκκινα ομοιώματα - 1 αντρικό και 1 γυναικείο

Λευκό Μόσχο θυμίαμα

Μέλι

Κόκκινα Τριαντάφυλλα (Με Μόσχο)

1 κόκκινο ύφασμα ή πουγκάκι κόκκινο

Και ρίζα  Orris Root (Queen Elizabeth)

Εργασία:

Ξαστρίζουμε τα υλικά μας για 3 βράδια.

Ημέρα παρασκευή βραδυ και ζυγή ώρα, ξεκινάμε την εργασία.

γράφουμε τα ονόματα στα ομοιώματα με το νύχι μας η με ένα ξυλαράκι κανέλας.

Σε ένα μπωλ μέσα, βάζουμε 3 κουταλιές της σούπας μέλι, ρίχνουμε λίγα κόκκινα τριαντάφυλλα.

Γυρνάμε δεξιόστροφα (με τη φορά του ρολογιού) με το δάχτυλό μας και λέμε:

Όπως γυρίζει και γεμίζει το φεγγάρι, έτσι και ο τάδε γέννα της τάδε, να γυρίσει σε μένα την τάδε γέννα της τάδε με έρωτα, αγάπη και πόθο.

Καμιά να μην κοιτά, καμιά να μην φιλά και ότι έχει δίπλα του, να φυγει μακριά.

Μόνο στην δική μου αγκάλη, στο δικό μου μαξιλάρι πάντα να γυρνά

και την γλύκα των χειλιών μου μόνο να ζητά.

Όσο γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκός να γίνει και πάλι ο ταδε γέννα της τάδε για μένα την τάδε γέννα της τάδε.

Ντάμιάνα, βότανο της αγάπης, φέρε πάλι πίσω τον καλό μου.

Αλείφουμε τώρα με αυτό το μείγμα τα ομοιώματα.

Ανάβουμε ένα καρβουνάκι και ρίχνουμε λίγο μόσχο...

Περνάμε από πάνω το ομοίωμα του αγαπημένου μας και λέμε...

Μόσχο σε ρίχνω στην φωτιά, όχι για να σε κάψω,

μα να ζαλίσεις μια καρδιά, που θέλω εγώ να ανάψω.

Μόσχο μου μοσχομύρισε, ζάλισε την καρδιά του 

και το μυαλό του σάλεψε μέχρι να ρθω κοντά του.

βαζουμε τώρα κοντά τα ομοιώματα Τα ανάβουμε και λέμε:

Όπως καίει τούτη η φλόγα και είναι λαμπρή, έτσι και η αγάπη μας πάλι να ζωντανέψει και να καίει το πάθος ανάμεσά μας.

Αφήνουμε τα κεριά να κάψουν ως το τέλος κάνοντας όμορφες σκέψεις, έχοντας πίστη και αυτοπεποίθηση.

Τα υπολείμματα από τα ομοιώματα, τα βάζουμε σε ένα πουγκάκι μαζί με την ρίζα του έρωτα και την έχουμε επάνω μας εως ότου να γυρίσει. Μετά την θάβουμε στην γλάστρα μας.

τα υπολείμματα απο το καρβουνάκι και το μείγμα με το μελι, τα ρίχνουμε κι αυτά στην γλάστρα μας.

Κάθε μέρα, πιάνουμε το πουγκάκι και λέμε:

Τάδε, γέννα της τάδε, γύρισε σε μένα την τάδε γέννα της τάδε.

Καθημερινά και για 7 ημέρες, καίμε λίγο μόσχο  μελετώντας το όνομά του μπροστά απο ένα παράθυρο